Τεύχος #10

Εύχομαι καλή χρονιά, με υγεία και αληθινή αγάπη.

Ελπίζω ο καθένας να ανακαλύψει νέες πτυχές του εαυτού του, της δημιουργικότητάς του, της καλοσύνης του και της ευθύνης απέναντι στον εαυτό του, στους άλλους και τον πλανήτη που μας φιλοξενεί.

Αν και πέρασε καιρός από το τελευταίο τεύχος, ήρθε η ώρα αποχαιρετώντας μια δεκαετία, να καλωσορίσουμε το δέκατο τεύχος των ψυχολογικών γνωμών.

Σε αυτό το τεύχος, η Βασιλική Δασκαλάκη στο άρθρο της «Κοινωνικοποίηση / Ομάδες διάκρισης», μας εξηγεί γιατί οι άνθρωποι ενώ, γενικά από ότι φαίνεται από την ιστορία, καταφέρνουν να συνυπάρξουν με τους άλλους (όχι πάντα με ευκολία), έχουν μια τάση να τους φέρονται άσχημα. Η ίδια εξηγεί, ότι είναι η έμφυτη ανάγκη για να νιώσουμε μοναδικοί που μας ωθεί να συγκριθούμε αλλά και να μειώσουμε τους άλλους. Φτάνουμε έτσι στο παράδοξο, να γινόμαστε κακοί για να αισθανθούμε καλύτερα για τον εαυτό μας.

Η Αικατερίνη Λαπατή, με το άρθρο της «Παρ’ το απόφαση!» μάς επισημαίνει τη σημασία που έχει η λήψη αποφάσεων στη ζωή μας. Τονίζει πως η αναποφασιστικότητα είναι υπεύθυνη για το ότι βαλτώνουν άνθρωποι και καριέρες. Αυτός ο οποίος δεν έχει αναπτύξει τη δύναμη να αποφασίζει, είναι εκείνος που μένει εργασιακά και οικονομικά στάσιμος, ενώ υποστηρίζει πως το να είμαστε σε θέση να βάζουμε στόχους και να παίρνουμε αποφάσεις είναι ο μοναδικός τρόπος για να έχουμε έλεγχο στη ζωή μας.

Στη συνέχεια, το τεύχος μας φιλοξενεί το άρθρο «Αξίζει να αφήσουμε το σώμα να εκφραστεί, για όσα διστάζει το στόμα να πει!» της Ιωάννας Κουτίβα. Η κα Κουτίβα, μας συστήνει τη χοροθεραπεία και τα οφέλη της. Μας εξηγεί πως το σώμα είναι ο καθρέφτης που απεικονίζει την πραγματικότητά μας, χωρίς τις παραμορφώσεις του νου. Ο κάθε άνθρωπος έρχεται με ένα δυναμικό στη ζωή. Η Χοροθεραπεία, αποκαλύπτει και ενεργοποιεί αυτό το δυναμικό με σκοπό την αυτοθεραπεία, διότι ουσιαστικά η θεραπεία έρχεται από μέσα μας. 

Ακολουθεί το άρθρο «Το σώμα στη θεραπεία του ψυχικού τραύματος: μια παραμελημένη σχέση», της Αναστασίας Νικολίτσα. Εδώ η αρθρογράφος μάς τονίζει πως στον δυτικό πολιτισμό βασιζόμαστε κυρίως στη δύναμη του αναλυτικού νου και έχουμε παραμελήσει κατά πολύ το σώμα και τη σοφία που αυτό εμπεριέχει, ενώ μας βάζει να αναρωτηθούμε για το εάν η λεκτική ψυχοθεραπεία που παρέχεται εδώ και δεκαετίες, και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, είναι ικανή να προωθήσει την πλήρη επεξεργασία και επούλωση του ψυχικού τραύματος.

Η Νίκη Μαρκογιάννη, στο κείμενό της «Αυτογνωσία, μάθηση και εξέλιξη με τη βοήθεια των ιπποειδών», μας παρουσιάζει την ιδιαίτερη μέθοδο ψυχοθεραπείας με τη βοήθεια Ιπποειδών. Τα ιπποειδή, μας εξηγεί, αλληλεπιδρούν με το ασυνείδητό μας, αποφεύγοντας τις αντιστάσεις της λογικής σκέψης και είναι βιωματική μέθοδος μάθησης. Παράλληλα, μάς συστήνει το κέντρο «Ιππόλυσης», το οποίο εδώ και δέκα χρόνια εφαρμόζει τη μέθοδο αυτή στην Ελλάδα.

Το νέο τεύχος μας, φιλοξενεί επίσης, το παραμύθι της Ιωάννας Βαλημβασάκη, «Το Αγόρι και η Ελιά. Ανοίγοντας τον δρόμο προς την Ευτυχία», που συνοδεύεται από χρήσιμες συμβουλές από τη συγγραφέα για το πώς αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από γονείς και εκπαιδευτικούς, στο πλαίσιο της συναισθηματικής αγωγής.

Τέλος, λόγω των δύσκολων συνθηκών που βιώνουμε όλοι μας αυτή την περίοδο, θεωρήσαμε σημαντικό να εντάξουμε στο περιοδικό μας, το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Γεωργίας Μπίνιου, «Γονείς: πώς να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας με αφορμή τον Κορωνοϊό». Κι όπως μας τονίζει η αρθρογράφος, ας μάθουμε στα παιδιά, αλλά ας δούμε κι όλοι μας, τις δυσάρεστες καταστάσεις ως ευκαιρία να ανακαλύψουμε νέα πράγματα, νέους τρόπους χειρισμού των καταστάσεων, νέες εμπειρίες.

Υστερόγραφο

Λίγο πριν βγει το τεύχος, ήρθαν οι αναπάντεχες εξελίξεις λόγω του κορωνοϊού. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για όλους, καλούμαστε να δείξουμε υπομονή, προσαρμοστικότητα και να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας.

Μένοντας σπίτι, φρενάροντας τους ρυθμούς της καθημερινότητας, αναλογιζόμαστε τις επιλογές και τη ζωή μας.

Ελπίζω, το τεύχος αυτό να σας κρατήσει παρέα, και σύντομα όλοι να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας υγιείς, ασφαλείς και ίσως λίγο πιο σοφοί.

Καλή Ανάγνωση σε όλους!