Ομοιοπαθητική Θεραπεία και Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία

Warning message

The subscription service is currently unavailable. Please try again later.

Ο Ομοιοπαθητικός γιατρός συμβάλλει στη Ʃυστημɩκή οɩκογενεɩακή ψυχοθεραπεία κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας.

Φάνηκε χρήσιμη η προσωπική μας εμπειρία από τη εφαρμογή της συστημικής και ομοιοπαθητικής θεραπείας πρώτα στον εαυτό μας και στα μέλη της οικογένειας μας πριν αποφασίσουμε να την εφαρμόσουμε στους ασθενείς μας.

Παρατηρήσαμε ότι η εξάλειψη των συμπτωμάτων από ένα μέλος της οικογένειας, πέρα από την ανακούφιση που προσφέρει στο μέλος αυτό, πυροδοτεί αλλαγές σε ολόκληρο το οικογενειακό σύστημα. Ένας στόχος της διαγνωστικής και θεραπευτικής διαδικασίας είναι η διεύρυνση του πλαισίου μέσα στο οποίο γίνεται αντιληπτό το πρόβλημα.

Δεδομένου ότι η ομοιοπαθητική βασίζεται στην αρχή της ολɩστɩκότητας και στην επιστήμη της πολυπλοκότητας. λαμβάνει σοβαρά υπʼ όψη της τον τρόπο επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών του ασθενή με το περιβάλλον του, τα αίτια, τα γεγονότα, τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια, τις ασθένειες των προγόνων κτλ.

Επίσης, δεν θεωρεί τα συμπτώματα ασθένειες, αλλά αναδυόμενες ιδιότητες που ερμηνεύονται ως έκφραση (σημάδια) της εσωτερικής οργανωσιακής διαταραχής του οργανισμού, που θα οδηγήσουν στην αποκατάσταση της λειτουργίας του οργανισμού και την αυτοθεραπεία του.

Ο ομοιοπαθητικός γιατρός έχει τη δυνατότητα να θεραπεύσει ένα σωματικό πρόβλημα π.χ. πόνο στο στήθος, δίνοντας φάρμακο ομοιοπαθητικό πχ (Ignatia) που στοχεύει πρώτα στη βελτίωση της ψυχικής του κατάστασης, με επακόλουθο την ανακούφιση από τον πόνο.

Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ο ομοιοπαθητικός γιατρός μέσα από το γενεόγραμμα παίρνει πληροφορίες και από άλλα μέλη της οικογένειας τα οποία ωφελούνται διπλά, όταν ενημερώνονται για τον τρόπο που κατανοεί η ομοιοπαθητική την έννοια της υγείας και της ασθένειας, καθώς και τη δυνατότητα συμμετοχής τους στην θεραπεία του ασθενή.

Το γενεόγραμμα είναι μια απεικόνιση του οικογενειακού δέντρου στο οποίο καταγράφονται πληροφορίες σχετικά με τα μέλη της οικογένειας και τις σχέσεις τους, σε βάθος τουλάχιστον τριών γενεών. Μας επιτρέπει να καταγράψουμε σχηματικά, την πολυπλοκότητα του οικογενειακού πλαισίου και τις συνδέσεις με τις ασθένειες των προγόνων στο παρελθόν, αλλά και να καταγράψουμε σημαντικά γεγονότα στη ζωή του ασθενή και αλλαγές στην οικογενειακή λειτουργία.

Οφέλη της Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας από την Ομοιοπαθητική

Διαπιστώσαμε ότι σωματɩκά συμπτώματα πχ πυρετός, αλλεργία παιδιών, μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο, λειτουργούν σαν καταλύτης για να αποφασίσουν οι γονείς να ζητήσουν βοήθεια από την ομοιοπαθητική για το παιδί και για τους εαυτούς τους.
Βοηθιούνται να συσχετίσουν τα προβλήματα υγείας τους και των παιδιών τους, με άλυτες εσωτερικές συγκρούσεις που κουβαλούν μέσα από το δικό τους οικογενειακό πλαίσιο.
Παρατηρήσαμε ότι ο συνδυασμός της ομοιοπαθητικής θεραπείας με τη συστημική ψυχοθεραπεία όλης της οικογένειας, βοήθησε το οικογενειακό σύστημα να προσαρμοστεί πιο γρήγορα και χωρίς συγκρούσεις σε μια νέα αποδεκτή κατάσταση ɩσορροπίας πɩο λεɩτουργɩκή για όλους και κυρίως για το παιδί τους.
Ένιωσαν συναισθηματική, νοητική και σωματική ευεξία στον εαυτό τους και αντιλήφθηκαν ότι άλλαξε προς το καλύτερο η συμπεριφορά των άλλων μελών της οικογένειας διότι είχαν μετακινηθεί συναισθηματικά οι ίδιοι.

Ομοιοπαθητική και Ανθοθεραπεία με τα ιάματα Bach

Είδαμε ότι πολύ σημαντικά θεραπευτικά αποτελέσματα προέκυψαν από τη συντονισμένη εφαρμογή ομοιοπαθητικής και θεραπείας με τα ιάματα Bach, για να βελτιωθούν κάποιες συναισθηματικές καταστάσεις και να ενισχυθούν ιδιότητες των ασθενών πχ αυτοπεποίθηση, ανασφάλεια, φοβίες, κατάθλιψη.

Διαπιστώσαμε ότι βοηθώντας τον ασθενή να διαλέγει μόνος του ιάματα Μπαχ για τον εαυτό του και για τα άλλα μέλη της οικογένειας του, δόθηκαν πολύτιμες πληροφορίες στο ιστορικό τους για τον εαυτό τους, αλλά και για τα υπόλοιπα

μέλη της οικογένειας, γιατί έτσι παράλληλα ξεκινούσαν την απηνγλσζία τους και τη συμμετοχή τους στην αυτοθεραπεία τους.

Έρευνα και συμπεράσματα για τη συνεργασία της Ομοιοπαθητικής και της Ψυχοθεραπείας

Αναγνωρίζουμε ότι ο στόχος της ομοιοπαθητικής θεραπείας είναι η ασφαλέστερη, μονιμότερη και βαθύτερη βελτίωση της υγείας στο σωματικό, ψυχικό και νοητικό επίπεδο, ενδυναμώνοντας την αυτοθεραπευτική δυνατότητα του ανθρώπου. Αντίστοιχα σκοπός της συστημικής ψυχοθεραπείας είναι να βοηθήσει τα άτομα να αυξήσουν το βαθμό της εσωτερικής τους συγκρότησης ώστε να μπορούν να αυτοκατευθύνονται, συνεχίζοντας την ανοδική τους πορεία εξέλιξης και μειώνοντας την δυσλειτουργία στον εαυτό τους και τους άλλους.
Δεδομένης της σύνδεσης των μελών μιας οικογένειας μέσω των σχέσεων του οικογενειακού συστήματος, όταν δυο ή περισσότερα μέλη είναι σε θεραπεία, έχουμε παρατηρήσει ότι το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι πιο γρήγορο και μόνιμο. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι μπορεί αυξηθεί η ευελιξία της οικογένειας, η ικανότητα της να διαπραγματεύεται τις συγκρούσεις και να στηρίζουν πιο αποτελεσματικά το μέλος που είναι άρρωστο.
Οι ασθενείς αντιλαμβάνονταν ότι άλλαξε προς το καλύτερο η συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων του περιβάλλοντος τους, αναγνωρίζοντας ότι η αλλαγή έχει επέλθει και στους ίδιους, ότι έχουν μετακινηθεί συναισθηματικά και έχει αλλάξει ο τρόπος που οι ίδιοι βλέπουν τους άλλους στο περιβάλλον τους.
Παρατηρήσαμε ότι η θεραπεία ενός μέλους της οικογένειας πυροδοτεί αλλαγές σε ολόκληρο το οικογενειακό σύστημα και στον τρόπο αλληλεπίδρασης των μελών. Ο ομοιοπαθητικός γιατρός μπορεί να δράσει υποστηρικτικά στα υπόλοιπα μέλη τα οποία ωφελούνται διπλά όταν ενημερώνονται για τις αιτίες της διαταραχής και την δυνατότητα συμμετοχής τους στη θεραπεία.
Το όφελος της ομοιοπαθητικής σε οικογένειες που έχουν άτομο με ψυχοδιανοητικές διαταραχές είναι ότι αποφεύγεται το στίγμα της ψυχοπάθειας (ταμπέλας), δεδομένου ότι η ομοιοπαθητική αναφέρεται στο σύμπτωμα σαν αντίδραση του οργανισμού σε παθογόνα ερεθίσματα μέσα στο σύστημα που ανήκει.
Μέσα από τον πλούτο των πληροφοριών του ιστορικού, για τον ασθενή και την οικογένεια του, ο ομοιοπαθητικός είναι σε θέση να αντιληφθεί τον ευρύτερο λειτουργίας του οικογενειακού συστήματος και να δράσει σαν οικογενειακός θεραπευτής με τη βοήθεια του γενεογράμματος, συμβάλλοντας στο να μην εκφραστούν οι κληρονομικές προδιαθέσεις των προγόνων στους απογόνους.
Είδαμε ότι η πιο γρήγορη και άμεση βελτίωση των συμπτωμάτων που προσφέρει το ομοιοπαθητικό φάρμακο, βοηθάει στην εξασθένιση των αντιστάσεων στην ψυχοθεραπεία που μπορεί να έχει ο θεραπευόμενος και αυξάνει την εμπιστοσύνη του τόσο στη θεραπευτική σχέση, όσο και στο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Διαπιστώσαμε ότι μετά τη χορήγηση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου οι ασθενείς μείωσαν ή σταμάτησαν τη φαρμακευτική αγωγή με ψυχοφάρμακα, και αυτοκτονικοί ασθενείς απέβαλαν τις αυτοκτονικές τους τάσεις ή μειώθηκε η ένταση των ψυχικών συμπτωμάτων.
Συμπεραίνουμε πως η συστημική οικογενειακή ψυχοθεραπεία και η ομοιοπαθητική, μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα η κάθε μία, αλλά και συμπληρωματικά. Αν ο ασθενής κάνει ψυχοθεραπεία, δεν μπορεί να αντέξει τη σωματοποιημένη συμπτωματολογία που αναδύεται και μπορεί να τον βοηθήσει η ομοιοπαθητική. H συνεργασία μπορεί να εξυπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τις ανάγκες των ασθενών για μόνιμη υγεία, σε όλα τα επίπεδα και την ανάγκη τους για αυτογνωσία, ωρίμανση και αυτοπραγμάτωση.

Ελπίζουμε η παρούσα εργασία να προσφέρει γόνιμο έδαφος για διάλογο και συνεργασία

μεταξύ άλλων θεραπευτικών προσεγγίσεων και να δώσει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τους τρόπους συνεργασίας της ομοιοπαθητικής με τη συστημική οικογενειακή ψυχοθεραπεία. Χρήσιμη θα ήταν η εκπαίδευση των θεραπευτών στη συστημική συμβουλευτική.

H ομοιοπαθητική μπορεί να προσφέρει άμεση ανακούφιση μέσα από τη χορήγηση φτηνών φαρμάκων χωρίς παρενέργειες σε όλες τις ηλικίες, τη πρόληψη και τη συμβουλευτική της οικογένειας για αυτογνωσία, επικοινωνία, υγιεινή διατροφή και σωστό τρόπο ζωής.

The... patient should be made to understand that he or she must take charge of his own life. Don’t take your body to the doctor as if he were a repair shop. ~ Quentin Regestein

Θα ήταν όμορφα αν «ο ασθενής... μπορούσε να καταλάβεɩ ότɩ αυτός πρέπεɩ να αναλάβεɩ την ευθύνη της ζωής του. Να μην κουβαλάεɩ το σώμα του στο γɩατρό σαν να ήταν μαγαζί γɩα επɩσκευές».

Bibliography:

Ανδρουτσοπούλου, Α. (2004). Συστημική και οικογενειακή θεραπεία. Κριτική ανασκόπηση των μετανεωτερικών εξελίξεων, Περιοδικό Ψυχολογία, το Περιοδικό της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, 11 (4), 512-528
Ανδρουτσοπούλου, Α., Θανοπούλου, Κ. (2005). Δεσμοί αγάπης: Παλιό και νέο σε ιστορίες και παρεμβάσεις με νέες μορφές οικογένειας. Μετάλογος – Συστημικές Προσεγγίσεις και Ψυχοθεραπεία, 7, 41-57.
Bach Edward.1931.Heal Thyself: An explanation of the Real Cause and Cure of Disease,C.W.Daniel
Βυθούλκας Γ.1990.Στοιχεία ψυχοπαθολογίας των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων(ESSENCES)εκδόσεις του κέντρου Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, Αθήνα
Βυθούλκας Γ .H Επιστήμη της Ομοιοπαθητικής. Αθήνα 2005.Διεθνής Ακαδημία Ομοιοπαθητικής
Γκόλντρικ Μόνικα, Γκέρσον Ράντι1999. ΤΟ ΓΕΝΕΟΓΡΑΜΜΑ. Κέδρος:Αθήνα
Eyles, Caroline (2009). A grounded theory study of homeopathic practitionersʼʼ perceptions and experiences of the homeopathic consultation. Thesis of the degree of Doctor of Philosophy. University of Southampton, School of Medicine. P. 82-38, p.102
Ferris , J. A . (2008). Homeopathy and Depth Psychotherapy: A Vital Partnership, Dissertation. Ph.D in Clinical Psychology to Pacifica Graduate Institute
Ghegas V, (1989).The classical homeopathic lectures. Family dynamics, Vol E. p146-148 HOMEO-STUDY.BELGIUM
van Haselen RA.The relationship between homeopathy and the Dr Bach system of flower remedies: a critical appraisal.British Homeopath j.1999 jul:88(3): 121-7
Hootegem Van,H.(2007).Can homeopathy learn something from psychoanalysis? Homeopathy 96,108-112.
Jackson, D. (1959). Family interaction, family homeostasis and some implications for conjoint family psychotherapy. In J. Masserman (Ed.). Individual And Familial Dynamics (pp. 122-141). NY: Grune & Stratton
Μαράτου –Αλιπράντη, Λ. (2010). Νέες μορφές οικογένειας. Τάσεις και εξελίξεις στη σύγχρονη Ελλάδα. Εγκέφαλος, 47(2):55-66.
Μέρυ Τόνυ, (2002) “Πρόσκληση στην προσωποκεντρική προσέγγισηˮ, Εκδ. Καστανιώτης Αθήνα 2002, σ.61.
Mercer, S. W. & Reilly, D. (2004) A qualitative study of patient's views on the consultation at the Glasgow Homoeopathic Hospital, an NHS integrative complementary and orthodox medical care unit. Patient Education and Counselling, vol. 53 (1), pp. 13-18
Μιχαλάκη - Δερνίκου Φωτεινή. (1998).Αυτογνωσία και Αυτοθεραπεία με τα ιάματα του Bach.Αθήνα, Πύρινος Κόσμος
Μιχαλάκη - Δερνίκου Φωτεινή, Μιχαλάκης Μιχαήλ (1999). Καβάλα-Θάσος, Ομιλία σε συνέδριο Επιστημών Υγείας «Αυτογνωσία και Αυτοθεραπεία με τα ιάματα του Μπαχ».
McGoldrick, M., Gerson, R. (1999). Το Γενεόγραμμα. Εργαλείο Αξιολόγησηςγια την Οικογένεια. Αθήνα: Εκδόσεις Κέδρος.
Minuchin, S. (2000). «Οικογένεια και οικογενειακή Θεραπεία», Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
Nikolai T. (2009). Ομοιοπαθητική και Συστημική επιστήμη. Περιοδικό Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. www.homeopathy.gr/homeopathy/homeopathy-systemic.html
Silvestri, K. (2010). Integrating Psychotherapy and Homeopathy: A means to determining the needs of the vital force, Homeopathy and Mental Health Care: Integrative Practice, Principles and Research, Edited by Christopher K. Johannes and Harry van der Zee. Haren,The Netherlands: Homeolinks Publishers
Treating Mind and Body. Homeopathic Educational Services
π.Φάρος Φιλόθεος.(1996) Βάδιζε Υγιαίνων,το νόημα της υγείας και της νόσου. Αθήνα. Εκδ. Καστανιώτη
Φυτόπουλος Κωσταντίνος. Ψυχίατρος- ομοιοπαθητικός . Σημειώσεις από τα μαθήματα ομοιοπαθητικής στα πλαίσια του ΜΠΣ Ολιστικά εναλλακτικά θεραπευτικά συστήματα- Κλασική ομοιοπαθητική, Σύρος 2008
Χαριτάκης, Γ. (2009). H συστημική σκέψη στη μελέτη και στη σχεδίαση των ολιστικών θεραπευτικών συστημάτων με κύρια αναφορά στην κλασσική ομοιοπαθητική. Διδακτορική Διατριβή. Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων
Vithoulkas, G., Woensel, E. V. (2010). Levels of Health, International Academyof Classical Homeopathy.