×

Warning message

The subscription service is currently unavailable. Please try again later.

Ένα μικρό ταξίδι.

Η ιστορία της ύπνωσης χάνεται κυριολεκτικά στα βάθη των αιώνων. Καταγραφές για την πρακτική της ύπνωσης συναντώνται στην Ινδία, στα κείμενα των Εβραίων, στους Αιγυπτίους καθώς και στην αρχαία Ελλάδα. Στα Ασκληπιεία , αλλά και σε άλλους θεραπευτικούς ναούς, οι προσκυνητές βίωναν την εγκοίμηση: μέσα από συγκεκριμένες τελετουργίες οδηγούντο σε έναν θεραπευτικό «ύπνο», όπου έβλεπαν ένα αποκαλυπτικό όνειρο, το οποίο οδηγούσε στην δρόμο προς την θεραπεία.

Η ύπνωση έκανε ένα μεγάλο ταξίδι μέσα στους αιώνες και χρησιμοποιήθηκε από πολλούς ανθρώπους και σε διάφορες καταστάσεις, για να γίνει τελικά «διάσημη» από τον S. Freud.

Η σημερινή μορφή της θεραπευτικής ύπνωσης διαμορφώθηκε κυρίως από τον M. Errikson, έναν ψυχίατρο, ο οποίος την χρησιμοποίησε εκτεταμένα στην πρακτική του και συνέβαλε, ώστε από το 1958 και ο Αμερικάνικος Ιατρικός Σύλλογος και ο Αμερικάνικος Σύλλογος Ψυχολόγων, να την αναγνωρίσουν σαν μία από τις θεραπευτικές μεθόδους, ενώ από το 1995 το Εθνικό Σύστημα Υγείας στην Αμερική συνιστά την υπνοθεραπεία για την αντιμετώπιση των χρόνιων πόνων.

Μύθοι και αλήθειες.

Η θεραπευτική ύπνωση συνοδεύεται από συγκεκριμένους μύθους, οι οποίοι είτε την μετατρέπουν σε ένα τρομακτικό εργαλείο ή της προσδίδουν ένα φωτοστέφανο παντοδυναμίας.

  • Μύθος νο 1: Κατά τη διάρκειά της, ο άνθρωπος χάνει πλήρως τη συνειδητότητα του.

    Ο ορισμός της θεραπευτικής ύπνωσης είναι: «εναλλακτική μορφή συνειδητότητας». Αυτό σημαίνει ότι, ο άνθρωπος βρίσκεται σε μία κατάσταση εσωτερικής χαλάρωσης, που μπορεί να παρομοιαστεί με την ονειροπόληση: βρισκόμαστε σε ένα μέρος, αλλά ο νους «πετά» κάπου αλλού. Συνεχίζουμε όμως να ακούμε, ότι γίνεται γύρω μας, χωρίς απλά να δίνουμε προσοχή.

    Αλήθεια νο 1: Κατά την διάρκεια της θεραπευτικής ύπνωσης η συνείδηση και η συνειδητότητα διατηρούνται.

  • Μύθος νο 2: Ο άνθρωπος χάνει τον έλεγχο των πράξεων του. Βρίσκεται κάτω από την επίδραση και την θέληση του υπνοθεραπευτή.

    Το άτομο δεν χάνει ποτέ τον έλεγχο των πράξεων του, ούτε υπακούει τυφλά στην θέληση του υπνοθεραπευτή. Κατά τη διάρκεια της θεραπευτική ύπνωσης, ο άνθρωπος θα χαλαρώσει μέχρι εκεί που αισθάνεται ασφαλής και ήρεμος. Ο εκπαιδευμένος και πιστοποιημένος υπνοθεραπευτής, προχωρά και εναρμονίζεται στους ρυθμούς και τις ανάγκες του ανθρώπου. Δεν δημιουργεί εντυπώσεις, ούτε προσπαθεί να κάνει θαύματα.

    Αλήθεια νο 2: Κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής ύπνωσης ο άνθρωπος συνεχίζει και ακούει και να αισθάνεται ότι γίνεται γύρω του. Ακούει την φωνή του υπνοθεραπευτή, αλλά έχει πάντα την ελευθερία να ανταποκριθεί, όπως επιθυμεί. Διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο.

  • Mύθος νο 3: H θεραπευτική ύπνωση είναι πανάκεια: μία «μαγική» μέθοδος η οποία μπορεί άμεσα να διορθώσει οποιοδήποτε πρόβλημα.

    Η θεραπευτική ύπνωση είναι μία (ισχυρή και αποτελεσματική) μέθοδος, η οποία «παρακάμπτει» τα εμπόδια της λογικής και τις ψυχολογικές άμυνες του ανθρώπου και τον βοηθά να συνδεθεί και να ενεργοποιήσει τις δυνάμεις, που κρύβει μέσα του. Τον βοηθά να συνδεθεί με τις θεραπευτική ικανότητα του σώματος καθώς και με το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, ώστε να ενεργοποιηθεί μία συναισθηματική και διανοητική ευελιξία καθώς και να εκκριθούν ορμόνες χαράς, νευροπεπτίδια και άλλες βιοχημικές ουσίες, που έχουν σαν στόχο την ευεξία και την χαλάρωση. Μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα, αλλά και υποστηρικτικά σε σχέση με οποιαδήποτε ιατρική και ψυχολογική θεραπεία ακολουθεί ο άνθρωπος. (μπορεί π.χ. να βοηθήσει έναν ασθενή ο οποίος θα υποστεί μία εγχείρηση, να έχει λιγότερο πόνο και ταχύτερη ανάρρωση. Ή να εφαρμοστεί ταυτόχρονα με μία ψυχοθεραπευτική πορεία, με συγκεκριμένο στόχο: αν ένα άτομο ακολουθεί μία θεραπεία για βουλιμία, η θεραπευτική ύπνωση μπορεί να βοηθήσει να ελεγχθούν καλύτερα οι βουλιμικές κρίσεις).

    Αλήθεια νο 3: Η θεραπευτική ύπνωση είναι μία πολύ αποτελεσματική και ευέλικτη μέθοδος. Η αποτελεσματικότητα της μεγιστοποιείται, όταν εφαρμόζεται με τον κατάλληλο τρόπο. Μπορεί να δράσει και αυτόνομα αλλά και υποστηρικτικά σε ιατρικά και ψυχολογικά συμβάντα.

  • Μύθος νο 4: Η σχέση ανάμεσα στον υπνοθεραπευτή και τον άνθρωπο, που δέχεται την υπνοθεραπεία, είναι μία σχέση εξουσίας.

    Η σχέση αυτή βασίζεται στην εμπιστοσύνη και σεβασμό. Ο υπνοθεραπευτής κατ’ αρχάς εμπιστεύεται την δύναμη που έχει ο άνθρωπος μέσα του. ΔΕΝ λειτουργεί σαν σωτήρας, αλλά σαν ένας καταλύτης, ο οποίος βοηθά τον άνθρωπο, να ανακαλύψει τις θεραπευτικές δυνάμεις, που κρύβει μέσα του. Επίσης σέβεται τους ρυθμούς και τον χρόνο που έχει ανάγκη το σύστημα του κάθε ατόμου, να ενεργοποιήσει αυτές τις δυνάμεις. (με άλλα λόγια η θεραπευτική ύπνωση μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα, μπορεί όμως και να χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα, για να αρχίσει το συνειδητό και το υποσυνείδητο του ανθρώπου, να «μεταβολίζει» και να αφομοιώνει τις αλλαγές και να βρει τον κατάλληλο τρόπο να τις εφαρμόσει). 

    Αλήθεια νο 4:  Η σχέση ανάμεσα στον υπνοθεραπευτή και το άτομο, που αποδέχεται την θεραπεία, είναι μία σχέση συνεργασίας.

  • Μύθος νο 5: Η θεραπευτική ύπνωση είναι για όλους τους ανθρώπους και για όλες τις περιπτώσεις.

    ΟΧΙ! Σε ορισμένες ιατρικές περιπτώσεις δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Επίσης χρειάζεται προσεκτική αξιολόγηση σε σχέση με το στάδιο που βρίσκεται ο άνθρωπος, το θέμα που τον απασχολεί, τις συνθήκες που αντιμετωπίζει, για το αν είναι η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος γι’ αυτόν. 

    Αλήθεια νο 5: Η θεραπευτική ύπνωση εφαρμόζεται κατά περίπτωση.

Πού μπορεί να εφαρμοστεί η θεραπευτική ύπνωση; Η θεραπευτική ύπνωση καλύπτει ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών: θεραπεία πόνου (χρόνιου, οξέως, μετεγχειρητικού), σεξουαλικές δυσλειτουργίες, διατροφικές διαταραχές και παχυσαρκία, υποστήριξη σε ιατρικές πράξεις (επεμβάσεις και θεραπείες) εικόνα σώματος, αυτοπεποίθηση, κρίσεις πανικού, άγχος (για εξετάσεις, ομιλίες μπροστά σε κοινό, εργασιακές συνεντεύξεις κοκ), αλλά και για την διακοπή εθισμών (ποτό, τσιγάρο κοκ). Είναι δε ένας ισχυρός σύμμαχος στο ταξίδι προς την γονεϊκότητα: από την σύλληψη μέχρι και το τέλος της εφηβείας.

 

Θεραπευτική ύπνωση, υπογονιμότητα, καθ έξιν αποβολές, εγκυμοσύνη, ανώδυνος τοκετός και λοχεία.

Η υπογονιμότητα και οι καθ΄ έξιν αποβολές  έχουν στις περισσότερες περιπτώσεις ένα βιολογικό και ιατρικό υπόβαθρο. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό, για το οποίο δεν μπορεί να δοθεί μία ιατρική εξήγηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις,  οι αιτίες είναι καθαρά ψυχολογικές. Η θεραπευτική ύπνωση βοηθά,  ώστε να διερευνηθούν, ανακαλυφθούν και να θεραπευτούν οι συναισθηματικές και υποσυνείδητες αιτίες.  Και στις περιπτώσεις όμως, όπου είναι γνωστή η ιατρική αιτία, η θεραπευτική ύπνωση υποστηρίζει τις ιατρικές πράξεις, βοηθώντας την γυναίκα να χαλαρώσει σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά, να είναι το άγχος και οι φόβοι  της διαχειρίσιμοι,  να προετοιμαστεί για την επόμενη θεραπεία σε ένα ολιστικό επίπεδο, να μπορεί να αντιμετωπίσει τον πόνο, που προκαλεί η διαδικασία του πένθους (αποτέλεσμα της ματαίωσης που δημιουργεί  μία θεραπεία που δεν ευοδώθηκε, ή αυτή καθ’ εαυτή η απώλεια μιας εγκυμοσύνης, ανεξάρτητα από την εβδομάδα κύησης, στην οποία συνέβη).

Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης:  Η θεραπευτική ύπνωση βοηθά, ώστε η γυναίκα να αντιμετωπίζει τα θέματα που προκύπτουν και να εξαλείψει τα αποτελέσματα στον ψυχισμό και τη σκέψη (αποδοχή ή μη εγκυμοσύνης, σχέση με μητέρα, σχέση με σύντροφο, σχέση με γιατρό και μαία, φόβους και φοβίες, άγχος και πανικός). Βοηθά πολύ αποτελεσματικά στη σύνδεση με το μωρό της και στην προετοιμασία για τον τοκετό (φυσιολογικό ή καισαρική) και την αλλαγή στην ζωή και στο σώμα της.

Προετοιμασία για μία γέννηση χωρίς πόνο: Με τη βοήθεια της θεραπευτικής ύπνωσης η γυναίκα εκπαιδεύεται, ώστε να συνδεθεί με το μωρό, το σώμα και τη μήτρα της, ώστε κατά τη διάρκεια του τοκετού να μην υπάρχει πόνος  και να βιώσει τη γέννηση του παιδιού τους, σαν ένα μαγικό ταξίδι. Ακόμη και αν πρόκειται να γεννήσει με καισαρική, η θεραπευτική ύπνωση βοηθά στην προεγχειρητική χαλάρωση αλλά και στην γρηγορότερη ανάρρωση και αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου και δυσφορίας. Με την θεραπευτική, ύπνωση υποστηρίζεται και ο πατέρας, ώστε να μπορεί να στηρίξει συναισθηματικά και ουσιαστικά τη σύντροφο του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού.

Λοχεία:  Κατά την περίοδο της λοχείας η γυναίκα αντιμετωπίζει μεγάλες αλλαγές στο σώμα, τον ψυχισμό και την καθημερινότητα της. Συχνά νοιώθει πιεσμένη, αβοήθητη και ανίκανη να αντιμετωπίσει αυτήν την μεταβατική περίοδο.  Η θεραπευτική ύπνωση την βοηθά να χαλαρώσει, να εναρμονιστεί ήρεμα και επιτυχημένα με τις νέες συνθήκες της καθημερινότητας της και να βρίσκει λύσεις στα θέματα, που μπορούν να προκύπτουν. Επίσης αποτελεί ένα σύμμαχο στην αντιμετώπιση της μεταλόχειας κατάθλιψης.

Η θεραπευτική ύπνωση είναι ένας πολύτιμος βοηθός στην πορεία προς τη γονεϊκότητα. Σε κάθε στάδιο μέχρι το τέλος της εφηβείας, βοηθά τη μητέρα και τον πατέρα να είναι ήρεμοι, χαλαροί και χαρούμενοι, ώστε να δημιουργήσουν μία σχέση γεμάτη αγάπη με το μωρό τους. Ταυτόχρονα μπορεί να βοηθά το παιδί να είναι ήρεμο, υγιές, δημιουργικό και γεμάτο αυτοπεποίθηση.

Bibliography: 

Bruce Burger (1998): Esoteric Anatomy. North Atlantic books

Randal Churchill (2002): Regression Hypnotherapy. Transforming press

Cyndi Dale (2009): The subtle body. Sounds True

Jane Haley (1986): Uncommon Therapy. W.W. Norton Company

Stephen Lankton and Carol Lankton (1983):  The answer within: A clinical framework to Erikcsonian Hypnotherapy. Burnel & Mazel publishers.

John Pierrakos (1987): Core Energetics. Life Rhythm publications.

Ernest L. Rossi (1986): The psychobiology of mind- body healing. W.w. Norton Company

Ernest L. Rossi & David B. Cheek (1988): Mind – Body Therapy

Ernest L. Rossi (1996): The Symptom Path to Enlightenment. Palisades Gateway publishing.

Lynne Mc Taggart ((2001): The Field. Element

Αρθρογράφος